تبادل لینک هوشمند 29. به آتش کشیده شدن مرد گران قدرى از بنى عباس بین جلولا و خانقین.
30. ایجاد پل ارتباط میان کوفه و بغداد.
31. وزش بادى سیاه در آغاز روز.
32. ترس و ناامنى فراگیرى که همه عراق و بغداد را فرا مىگیرد.
33. مرگ سریع و دردناک و نقص و زیان در اموال و جان و ثمرات.
34. آفت ملخ نابهنگام و بهنگام کشاورزى.
35. برداشت کم محصولات زراعى.
36. جنگ قدرت میان عجم (غیرعرب) و خونریزى بسیار در میان آنان.
37. شورش بردگان بر ضد برده داران و کشتن آنان.
38. مسلمان شدن گروهى از بدعت گذاران و به صورت میمون و خوک درآمدن آنان.
39. تسلط کشورهاى عقب مانده به کشورهاى زورمندتر و ثروتمند.
40. طنین افکن شدن ندایى از آسمان و رسیدن آن به گوش جهانیان به زبانهاى گوناگون(از علایم حتمی).
41. پدیدار شدن چهره و سینهاى در کره خورشید.
42. زنده شدن گروهى از مردگان و بازگشت آنان به دنیا به گونهاى که مردم آنان را شناخته و با آنان دیدار مىکنندV} الارشاد، ص 356؛ بحارالانوار، ج 52، ص 220.{V. ... آن گاه است که (مردم) از ظهور آن امام موعود در مکه مکرمه و بیت اللَّه آگاه مىگردند و با شور و شوق و اخلاص به یارى او مىشتابندV} ر.ک: محمدکاظم قزوینى، امام مهدى از ولادت تا ظهور، ص 293 و 294.{V.
در رابطه با این علایم و نشانهها، توجه به چند نکته بایسته است:
1. باورداران به مصلح کل امام عصر(عج)، باید همواره چشم انتظار ظهور آن حضرت باشند و با بهرهگیرى از اصل انتظار، آمادگىهاى لازم را براى یارى و همراهى با امام موعود خویش کسب کنند. این که هنوز بعضى از نشانهها تحقق نیافته باشند، هرگز به معناى نفى لزوم انتظار در هر روز و شب نیست.
2. علایم و نشانههاى ظهور، چیزهایى هستند که تا واضح نشوند، حضرت صاحب الزمان ظاهر نمىشود و حدوث هر یک از آنها، دلیل این است که ایام فرج تا اندازهاى نزدیک شده است؛ اما دلالتى ندارد که بعد از حدوث آن علامت، بلافاصله حضرت صاحب الامر ظهور کند؛ ولى در مورد بعضى از آنها (مانند قیام سید حسنى، و خروج سفیانى و...)، تصریح شده که مقارن ظهور آن حضرت واقع مىشود.
3. خداوند امر ظهور امام زمان را تنها در یک شب، مقرر خواهد فرمود و در این صورت نیازى به مقدمات طولانى نخواهد بود، بلکه بسیارى از نشانههاى ذکر شده در روایات ممکن است طى همان یک شب و روز تحقق یابد.
4. بعضى از علایم و نشانهها، به طور اعجاز و خارق العاده واقع مىشوند تا صحت ادعاى مهدى موعود(عج) را تأیید کنند و اهمیت مسئله و فوق العاده بودن اوضاع را به جهانیان اعلام دارند. حکم این علایم با سایر معجزات یکسان است و به صرف این که با جریان عادى سازگار نیست، نباید آنها را مردود شناخت.
5. یکى از دلایل ذکر این نشانهها در روایات، آشنا شدن مردم با شرایط ویژهاى است کهقبلاز قیامجهانى اماممهدى(عج) پدید مىآید. آشنایى مردم با این ویژگىها، مىتواندعاملمهمى در شناسایىمدعیان دروغین مهدویت و رسوایى فرصتطلبانى باشد که از جهالت مردم تحت پوشش نام مهدى(عج) سوء استفاده مىکنند!
6. احادیث اهلبیتعلیهم السلام علایم ظهور را به دو قسم تقسیم کردهاند:
یکى از آنها علایم حتمى است که به هیچ قید و شرطى مشروط نیست و قبل از ظهور باید واقع شود.
قسم دوم؛ یعنى، علایم غیرحتمى، حوادثى است که به طور مطلق و حتم از نشانههاى ظهور نیست؛ بلکه مشروط به شرطى است که اگر آن شرط تحقق یابد، مشروط نیز محقق مىشود.
برای مطالعه بیشتر ر.ک:مهدویت( پس از ظهور),رحیم کارگر,نشر معارف
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: علائم اصلی ظهور ، ،
برچسب‌ها:
آمار
وب سایت: